Po wybudowaniu Śląskiej Kolei Górskiej przyszła kolej na linie boczne. Jednym z takich odgałęzień miała być linia Jelenia Góra – Piechowice przedłużona następnie do Korenowa. Miała ona umożliwić transport towarów i materiałów dla tamtejszego przemysłu, drzewa z miejscowych lasów, wałbrzyskiego węgla do okolic Jablońca i Liberca, kuracjuszy do miejscowych uzdrowisk jak i turystów. W okolicach Czerwonego Potoku wydobywano kruszywo do produkcji szkła, w okolicznych lasach wycinało się drzewo, w Szklarskiej Porębie i Piechowicach były huty szkła, zakłady papiernicze w Piechowicach i Cieplicach, zakłady drzewne w Sobieszowie, zakłady maszynowe w Cieplicach, zakłady  produkujące elementy dla wojska w Piechowicach, Gorzelnie oraz cegielnie. W szklarskiej Porębie i Cieplicach były znane uzdrowiska  oraz liczne domy wczasowe. W 1888 roku ogłoszono ustawę o budowie linii lecz pierwsze prace ruszyły dopiero początkiem 1891 roku.   Linię budowano etapami. Pierwszy odcinek do Cieplic Zdroju uruchomiono 01.08.1891 roku. Linia  dwukrotnie przecinała rzekę Bóbr ale przy wykorzystaniu mostów które zbudowano dla linii Jelenia Góra – Lubań. Ruch towarowy na tym odcinku uruchomiono dopiero 1 listopada. Budowano również drugi odcinek do Piechowic który  uruchomiono 20.12.1891 roku. Ruch towarowy do Piechowic uruchomiono 28 grudnia. Dalej linia nabierała charakter linii górskiej - ciasne łuki (do 198 m.) i duże pochylenia ( 26 promili). Na trasie musiano wybudować tunel o dł. 145 m. pomiędzy  Górzyńcem a Szklarską Porębą Dolną. Ostatecznie odcinek do Szklarskiej Poręby Górnej uruchomiono 25.06.1902 roku.  Ostatni odcinek Szklarska Poręba Górna – Korenov  po wybudowaniu tunelu między stacją Tkacze (Harrachov) a mostem Izerskim uruchomiono 01.10.1902 r.  Po stronie Czeskiej w 1899 roku przystąpiono do prac mających na celu połączenia Tanvaldu z Korenovem. Tam warunki terenowe były jeszcze trudniejsze. Na szlaku musiano wybudować cztery tunele o łącznej dł. 1404 m. oraz pokonać nachylenia do 58 promili. W celu zapewnienia bezpieczeństwa zastosowano tam dodatkową szynę zębatą. Ostatecznie odcinek Tanvald – Korenov uruchomiono 30.06.1902 roku. Linię początkowo obsługiwały pruskie parowozy T9.  Zastąpiono je następnie wersjami T13, T15 i T16 ( te ostatnie do obsługi pociągów towarowych).

W  kolejnych latach  pod zarządami DRG nazwy ich zmieniono następująco ( T9-91, T16-93, T14-94. T15 przypisano do serii 94).  Wagony dla pasażerów i przewozu bagażu były dwuosiowe klasy 2,3, i 4. W związku z tym iż na trudnej linii górskiej nie można było eksploatować ciężkich lokomotyw towarowych a używane parowozy nie dawały sobie rady z coraz cięższymi pociągami zaczęto się zastanawiać nad wprowadzeniem trakcji elektrycznej. 30.06.1911 roku sejm pruski przyznał kredyt na elektryfikację Śląskiej Kolei Górskiej oraz linii w okolicach Karkonoszy (w tym linii Jelenia Góra – Korenov),  w okolicach Jakuszyc zawieszono pierwszy odcinek trakcji elektrycznej w celu przebadania zachowania się przewodów w ekstremalnych warunkach. Ostatecznie linię Jelenia Góra – Korenov zelektryfikowano 15.01.1923 roku. Napowietrzna linia trakcyjna zasilana była prądem przemiennym o obniżonej częstotliwości 16 ²/₃ Hz i napięciu 15 kV wytwarzanym w elektrowni  Ścinawce Średniej. Po elektryfikacji linii przewozy pasażerskie przejęły składy elektryczne ET89 „Liczyrzepa”. Były to czteroosiowe wagony silnikowe z miejscami 3 i 4 klasy ciągnące do 4 dwuosiowych wagonów.  Normalny skład miał 2 wagony silnikowe usytuowane na początku i końcu oraz 8 wagonów doczepnych. W weekendy skład przedłużano o kolejny trzeci wagon silnikowy i 4 wagony doczepne. Do obsługi ruchu towarowego używano loków W50, E91, E 95.  Wprowadzono też loki uniwersalne E44.  Po zakończeniu działań wojennych w 1945 roku na podstawie umowy z dnia 8.07.1945  między rządem polskim i radzieckim  wojska sowieckie zdemontowały na całym Dolnym Śląsku trakcję elektryczną wraz z urządzeniami elektrowni i stacji transformatorowych oraz drugim torem na liniach dwutorowych i wraz z taborem elektrycznym wywieziono do Rosji. Ponieważ most na Bobrze był wysadzony przez Niemców, co  uniemożliwiało ruch kolejowy między Jelenią Górą a Szklarską Porębą oraz brakiem czasu (Rosjanie mieli trzy tygodnie na demontaż) linia na Szklarską ocalała w całości. Ponieważ trakcja elektryczna na ocalałej linii  okazała się na daną chwilę bezużyteczna zdemontowano ją i wywieziono w okolice Warszawy w celu elektryfikacji tamtejszego węzła.  Przewozy na linii wznowiono jeszcze w 1945 roku. W wyniku uszkodzonego mostu ruch kolejowy do 30.09.1953 roku odbywał się na trasie Jelenia Góra Zach. – Szklarska Poręba i Jelenia Góra Zach. – Lubań obsługiwany trakcją parową z lokomotywowni pomocniczej MDp Piechowice ( stacjonowały tam  4 szt. Tr6 ), gdzie lokomotywy z Jeleniej Góry docierały przez Lwówek i Gryfów. Ruch obsługiwały parowozyTKt2, Tr6 a następnie TKt48, Ty2, Sp45, SU46, St43, SP42, SM42 i SU42. Linię od Jeleniej Góry do Szklarskiej Poręby Górnej zelektryfikowano ponownie 30.09.1987 roku. Ruch osobowy częściowo przejęły EN71 oraz EU07.  W 1958 roku po regulacji granicy Państwowej między Polską a Czechosłowacją stacja Tkacze przeszła do Czechosłowacji i teraz nazywa się Harrachov.

W latach 2009 – 10 odbudowano odcinek Szklarska Por. G. – Harrachov i wznowiono ruch osobowego na tym odcinku od 03. 07. 2010 roku.  Ruch osobowy obsługują szynobusy SA132 i SA135 (docierają aż do Korenowa) oraz szynobusy czeskie.

W latach 1938 - 87 na odcinku Dębowa Góra - JG Zach linia miała 2 tory. W latach 60-tych po rozbudowie zakładów Celwiskoza linię poprowadzono omijając zakłady prawą stroną.

W latach 2012 - 13 linię na odcinku Piechowice – Szklarska Poręba Górna zmodernizowano. Odcinek Piechowice – Jelenia Góra zmodernizowany ma być w kolejnych latach.

 Do 1947 roku kilometraż linii liczony był od stacji Jelenia Góra. Linia do 1945 roku była w tabeli 155b, a po 1945 roku w tabeli 253 a później 251.

 W latach 70-tych wg. D29 linii Dębowa Góra – Granica Państwa  nadano numer 311.

Daty otwarcia linii lub odcinków:

- Jelenia Góra – Cieplice  01.08.1891 

- Cieplice – Piechowice  20.12.1891 

- Piechowice – Szklarska Poręba  Górna  25.06.1902 

- Szklarska Poręba Górna – Korenov  01.10.1902

Zmiana ilości torów: Jeden.  W latach 1938 - 87 na odcinku Dębowa Góra - JG Zach 2 tory.

Elektryfikacja:

- Jelenia Góra – Korenov  15.01.1923. 

- Zdjęcie trakcji Jelenia Góra – Szkl. Por. G. pod  koniec 1945. 

- Ponowna elektryfikacja Jelenia Góra – Szkl. Por.G.  30.09.1987

Ruch osobowy:

- Jakuszyce – Korenov do 29.01.1966,

- Szklarska Por. G. – Jakuszyce  do 19.06.1987.

- Wznowienie ruchu osobowego na odcinku Szkl. Por. Górna - Korenov od 03. 07. 2010

Ruch towarowy: Szklarska Por. G. – Jakuszyce  1997, Jakuszyce – Korenov  1967

Zamknięcie lub likwidacja: Zamknięcie - Szklarska Por. G. – Jakuszyce  1997, Jakuszyce – Korenov  1967

Nazwy

Data

Gale

ria

Elementy czynne, zamknięte, zlikwidowane.   

St. - stacja, Sth - St. handlowa, StT. - St. Techniczna (towarowa), Po - przystanek, Poł - przystanek z ładownią, Ł - ładownia, m - mijanka, Podg - post. odgał., Pe - post. odst., Pb - post. boczn.

Dębowa Góra   (Hausberg)

Posterunek odgałęźny usytuowany na 129,300 km linii Jelenia Góra – Lubań Śl. na wysokości 355 m npm.

 Od niego PKP liczy kilometraż linii 311 . Wybudowany 01.08.1891. Zamknięty w latach 80-tych. Obecnie istnieją tylko ruiny budynku. Układ torowy w obrębie posterunku wielokrotnie przebudowywany. W latach 1891 – 1935 linia w kierunku JG Zach. była jednotorowa. W latach 1935- 80 do JG Zach były dwa tory. W 1945 roku zmieniła się ilość torów linii  do Lubania Śl. Ponieważ most na Bobrze po wojnie był uszkodzony, przy Podg wybudowano tor oblotowy dla loków i pociągi do Lubania rozpoczynały bieg na stacji JG Zach. W latach 80-tych układ torowy przebudowano a posterunek zamknięto. Obecnie lewy tor linii od Jeleniej Góry biegnie do Szklarskiej a prawy do Lubania.

 

Jelenia Góra Zabobrze

Przystanek usytuowany na -2,155 km linii nr. 311.

Oddany 2019 roku.

 

Jelenia Góra Zachodnia    (Hirschberg West )

Stacja 3 klasy wybudowana 01.08.1891 na 1,101 (do 1945 r. 4,60) km. linii Dębowa Góra – Granica Państwa - Korenov  na wysokości 343 m npm. Wg. niemieckich map geodezyjnych linii z 1896 roku stacja posiadała  1 tor główny zasadniczy, 1 tor główny dodatkowy, i 1 tor boczny ładunkowy. A ponadto: 1 peron, budynek dworca z magazynem towarowym i rampom, szalet dworcowy, nieduży budynek gospodarczy, i plac ładunkowy. W kolejnych latach (prawdopodobnie w czasie budowy odcinka Piechowice – Szklarska lub w latach 1920-30) stację przebudowano. Wybudowano drugi peron , wydłużono tory stacyjne oraz zwiększono ich ilość. Wybudowano wagę wagonową i wozową oraz nastawnię dysponującą JGZ w budynku dworca i wykonawczą JGZ1 od strony Cieplic. Kolejny okres to budowa bocznicy do fabryki naprzeciwko dworca. W latach 1970 - 2005 rozebrano tory dodatkowe przy placu ładunkowym i magazynie, zlikwidowano nastawnię JGZ w budynku dworca , a nastawnię JGZ1 przebudowano na dysponującą JGZ.

 

JG Celwiskoza

Przystanek na  2,158 km linii Dębowa Góra – Granica Państwa - Korenov  położony na wysokości 340 m npm. 

Wybudowany około 1955 roku w celu umożliwienia dojazdu pracowników do największego zakładu  Jeleniej Góry „Celwiskoza”. Po zamknięciu zakładów  w 2004 roku przystanek zamknięto. Na przystanku był peron , budynek poczekalni z kasą biletową oraz szalet. Budynki w ruinie (budynek poczekalni spłoną w 2010 roku).

 

Celwiskoza   (Cunnersdorf)

Bocznica szlakowa dawnych zakładów  celulozy a później celwiskozy.

Położona na 6,35 kilometrze (wg. kilometrażu do 1949 roku) linii Dębowa Góra  – Granica Państwa – Korenov. 

Podczas rozbudowy zakładów w latach 1960 – 80 znacznie rozbudowana.  Bocznica miała własną nastawnię i wagę wagonową. Obecnie pierwszy rozjazd jest na 1,652 km. Linii i jest to bocznica stacyjna JG Zach. W latach 2000 – 2004 po zamknięciu zakładów celwiskozy częściowo rozebrana. Pozostały tory do elektrociepłowni i jeden tor do zakładów chemicznych.

 

JG Cieplice   (Bad Warmbrunn, Cieplice, Cieplice Śląskie Zdr.)

Stacja 2  klasy wybudowana 01.08.1891 na 5,290 (do 1945 r. 8,70) km. linii Dębowa Góra – Granica Państwa - Korenov    na wysokości 341 m npm. Wg. niemieckich map geodezyjnych linii z 1896 roku stacja posiadała  1 tor główny zasadniczy, 1 tor główny dodatkowy, i 2 tory boczne ładunkowe. A ponadto: budynek dworca z magazynem towarowym i rampą boczno-czołową, szalet , plac ładunkowy z wagą wozową, wagę wagonową i skrajnik. Od strony Sobieszowa była rampa czołowa i budka dróżnika lub zwrotniczych. W następnych latach stację rozbudowano zwiększając ilość torów oraz ich długość, wybudowano drugi peron, nastawnię dyspon. Cpl od strony Sobieszowa i wykon. Cpl1 od strony Jeleniej Góry. Za drogą od strony Sobieszowa wybudowano dużą rampę boczną oraz nową wagę wagonową i rampę boczno-czołową. Od stacji odchodziła bocznica do zakładów gazowych oraz fabryki maszyn papierniczych. W latach 1980 – 90 w skutek ograniczenia przewozów towarowych zlikwidowano część torów oraz nastawnię wykonawczą. Około 2004 roku stację zdegradowano do przystanku i ładowni a nastawnia JGC (Cpl) przekształcono w posterunek przejazdowy. W następnych latach zlikwidowano tory przy dużej rampie bocznej. Obecnie czynny jest tylko jeden tor zelektryfikowany i jeden przy placu ładunkowym. Od 01.05.2019 przystanek przeniesiono w pobliże ulicy Lubańskiej.

 

JG Orle

Przystanek położony na 7,636 km linii Dębowa Góra – Granica Państwa - Korenov  na wysokości 347 m npm.

Wybudowany w 1987 roku przy nowo wybudowanym osiedlu Orle.

Przystanek posiada peron i wiatę peronową.

 

JG Sobieszów    (Hermsdorf, Jerzmanice, Sobieszów)

Stacja 3  klasy wybudowana 01.08.1891 na 9,261 (do 1945 r. 12,76) km. linii Dębowa Góra – Granica Państwa - Korenov  na wysokości 355 m npm. Wg. niemieckich map geodezyjnych linii z 1894 roku stacja posiadała 1 tor główny zasadniczy, 1 tor główny dodatkowy, i 1 tor boczny ładunkowy. A ponadto: 1 peron, budynek dworca z magazynem towarowym, szalet dworcowy, nieduży budynek gospodarczy, plac ładunkowy, skrajnik i rampę boczno-czołową. W kolejnych latach podczas rozbudowy stacji wybudowano drugi peron, wybudowano nastawnię JGS w budynku dworca dodano kilka torów przy placu ładunkowym, przeniesiono w inne miejsce rampę boczno-czołową, oraz przebudowano głowicę rozjazdową od strony Piechowic wyprowadzając dodatkowy tor bocznicy tartaku. Naprzeciwko budynku dworca postawiono mały magazyn z blachy falistej na materiały łatwopalne. W latach 70 – 80 zlikwidowano tor nr. 2. Reszto pozostała bez zmian.

 

Bocznica 325 „Karelma”

Bocznica szlakowa wybudowana na 11,206 (do 1945 r. 14,70) km linii Dębowa Góra – Granica Państwa - Korenov  do zakładów mechanicznych produkujących w latach 1930 – 45 głowice do torped, bomby lotnicze i elementy do łodzi podwodnych. W latach 1990 – 2000 bocznice zlikwidowano.

 

Piechowice Dolne    (Nieder Petersdorf)

Przystanek położony na 11,582 (do 1945 r. 15,00) km linii Dębowa Góra – Granica Państwa - Korenov  na wysokości 366 m npm. Data otwarcia 20.12.1891 Około 1930 roku przystanek posiadał 1 tor główny zasadniczy i 1 tory główne dodatkowy, 1tor ładunkowy, 1 peron, budynek dworca z kasą biletową i pomieszczeniem dróżnika, budynek magazynu towarowego i wiatę peronową. Po 1945 roku tory dodatkowe zlikwidowano.

 

Bocznica 322 „Papiernia”

Bocznica szlakowa wybudowana na 11,750 (do 1945 r. 15,25) km linii Dębowa Góra – Granica Państwa - Korenov  do zakładów papierniczych. Za mostem buł rozjazd szlakowy i grupa torów zdawczo-odbiorczych. Od nich odchodził tor w kierunku bramy zakładu gdzie był rozjazd. Za bramą była waga wagonowa i kilka rozjazdów w kierunku magazynów i składów . Bocznica miała garaż iloraz lokomotywę. latach 2000 – 2005 bocznice zlikwidowano.  Pozostały tylko resztki torów zdawczo-odbiorczych.

 

Piechowice     (Petersdorf)

Stacja 3 klasy wybudowana 20.12.1891 na 13,316 (do 1945 r. 16,70) km. linii Dębowa Góra – Granica Państwa - Korenov  na wysokości 388 m npm. Wg. niemieckich map geodezyjnych linii z 1894 roku stacja posiadała 1 tor główny zasadniczy, 1 tor główny dodatkowy, 1 tor główny dodatkowy, 2 tory boczne ładunkowe, budynek dworca z magazynem towarowym, szalet, pomieszczenie gospodarcze, plac ładunkowy, rampa boczno-czołowa, skrajnik, wagę wagonową i wozową oraz 2-stanowiskową lokomotywownię. Do roku 1902 była stacją końcową. W roku 1903 czasie budowy odcinka do Szklarskiej P.G. stację przebudowano. Wydłużono tory stacyjne i zwiększono ich ilość, przeniesiono lokomotywownię, wybudowano obrotnicę, kanał rewizyjny, zasieki węglowe, wieżę wodną, drugi peron a na nim żuraw wodny (drugi przy lokomotywowni), dodatkową rampę boczną do załadunku drzewa, a na końcach stacji 2 pomieszczenia dla zwrotniczych. Podczas kolejnej rozbudowy wydłużono tory w kierunku Sobieszowa, naprzeciw dworca wybudowano jeszcze jedną rampę boczno-czołową, w budynku dworca urządzono nastawnię dysponującą Pch, a w pomieszczeniu zwrotniczych od strony Szklarskiej nast. wykon. Pch1.

 Po 1945 roku zlikwidowano lokomotywownię wraz z obrotnicą, a w kolejnych latach 80-90 zlikwidowano nastawnię wykon. Pch1 i kawałek toru nr. 2. 

 

Górzynie    (Hartenberg, Gorzyck)

Przystanek położony na 17,282 (do 1945 r. 20,6) km linii Dębowa Góra – Granica Państwa - Korenov  na wysokości 473 m npm. Data otwarcia około 1940 roku. Na przystanku jest peron i mała murowana wiata .

 

Kopaniec     (Seifershau)

Mijanka położona na 18,972 (do 1945 r. 22,47) km linii Dębowa Góra – Gr. Państwa - Korenov  na wysokości 513 m npm. Data otwarcia 25.06.1902 roku. Był tam tor główny zasadniczy i tor główny dodatkowy, nastawnia dysponująca,  a od strony Piechowic pomieszczenie zwrotniczego. Po 1974 roku zamknięta o następnie zlikwidowana.

 

Szklarska Poręba Dolna     (Nieder Schreiberhau, Pisarzewiec Dolny)

Stacja 4 klasy wybudowana 25.06.1902 na 22,801 (do 1945 r. 26,30) km. linii Dębowa Góra – Granica Państwa - Korenov  na wysokości 594 m npm. Wg. niemieckich map geodezyjnych linii z 1903 roku stacja posiadała 1 tor główny zasadniczy, 1 tor główny dodatkowy, 1 tor boczny ładunkowy i 1 dodatkowy. A ponadto: budynek dworca, magazyn towarowy, szalet, budynek dla pracowników kolei, 2 perony, wieża wodna zasilana z basenu obok zbierającego wody gruntowe, 1 żuraw wodny i plac ładunkowy. Po 1984 roku nastawnia dysponująca w budynku stacyjnym miała skrót SPD. Około 1984 roku semafory kształtowe zastąpiono semaforami świetlnymi. W czerwcu 2000 roku po częściowym demontażu torów dodatkowych stację zdegradowano do przystanku. Wieżę rozebrano w 1999 roku.

 

Szklarska Poręba Średnia      (Mitel Schreiberhau, Pisarzewiec Średni)

Stacja 3 klasy  wybudowana 25.06.1902 na 25,889 (do 1945 r. 29,39) km. linii Dębowa Góra – Granica Państwa - Korenov  na wysokości 656 m npm. Wg. niemieckich map geodezyjnych linii z 1903 roku stacja posiadała 1 tor główny zasadniczy, 2 tory główne dodatkowe, 1 tor boczny ładunkowy, 1 peron, budynek dworca, szalet, budynek dla pracowników kolei, magazyn z rampą, plac ładunkowy, rampa boczno-czołowa. Po 1945 roku funkcjonowała jako mijanka z ładownią. W latach 60-tych zlikwidowano sygnalizację a w latach 80-tych wycięto tory dodatkowe i jest to tylko przystanek.

 

Szklarska Poręba Górna     (Ober Schreiberhau, Pisarzewiec Górny)

Stacja 2 klasy wybudowana 25.06.1902 na 28,438 (do 1945 r. 31,94) km. linii Dębowa Góra  - Korenov  na wysokości 704 m npm.

Wg. niemieckich map geodezyjnych linii z 1903 roku stacja posiadała 1 tor główny zasadniczy, 1 tor główny dodatkowy, 4 tory boczne w tym 2 ładunkowe,  budynek dworca, szalet, magazyn towarowy, 2 perony, rampa boczno-czołowa, plac ładunkowy, obrotnica, kanał rewizyjny, zbiornik wody, żuraw wodny i zasiek węgla.  Około 1910 roku wybudowano nowy dworzec. W latach 20-tych stację rozbudowano dodając kilka torów przy placu ładunkowym oraz przeniesiono rampę boczno-czołową. Po  minięciu ery parowozów stację zmodernizowano. Zlikwidowano tor z obrotnicą oraz wydłużono tory przy placu ładunkowym. Zlikwidowano także kilka rozjazdów. W latach 1973 – 76 semafory kształtowe zastąpiono świetlnymi a w budynku dworca urządzono  nastawnię SPG. Około 1997 roku zlikwidowano żuraw wodny. Pociągi towarowe docierały tam do 2000 roku dowożąc węgiel do    miejscowego składu.

 

Szklarska Poręba Huta     (Josepienhütte, Jóźwin)

Stacja 3 klasy wybudowana 01.10.1902 na 30,905 (do 1945 r. 34,40) km. linii Dębowa Góra – Granica Państwa - Korenov  na wysokości 745 m npm.  Wg. niemieckich map geodezyjnych linii z 1903 roku stacja posiadała 1 tor główny zasadniczy, 1 tor główny dodatkowy, 3 tory odstawcze i trakcyjne, 1 boczny ładunkowy, budynek dworca, magazyn towarowy, szalet, budynek dla pracowników kolei, 2 perony, plac ładunkowy, rampa boczna, waga wagonowa, zbiornik wody usytuowany wysoko na skałach zasilany z Czerwonego Potoku  oraz  2 żurawie wodne.  W latach 20-tych stację rozbudowano zwiększając ilość torów, wybudowano obrotnicę oraz skrajnik. Stacja posiadała skrót SPH. W 1957 roku po zawieszeniu ruchu osobowego obiekt przemianowano na stację handlową oraz wycięto tory odstawcze i trakcyjne wraz z obrotnicą.  Około 1983roku stację zamknięto. W  2010 roku podczas odbudowy linii pozostawiono tylko tor szlakowy, przebudowano peron  przy którym postawiono wiatę dla podróżnych. Obecnie jest to przystanek z czynnym ruchem osobowym aż do Czech. Na stacji ładowano wyroby szklane z huty szkła. Służył do tego duży magazyn towarowy z krytą rampą.

 

Czerwony Potok

Bocznica szlakowa ładowni kruszywa kopalni odkrywkowej „Stanisław” położona na 34,394 km. linii Dębowa Góra – Granica Państwa - Korenov  na wysokości 826 m npm. Wybudowana w 1938 roku. Pierwotnie miała 3 tory. W latach późniejszych dwa a na koniec jeden tor. Ostatni skład załadowano  10.09.1999 roku. W 2006 roku zlikwidowana. Ładowano tam bloki granitowe oraz mączkę dolomitu.

 

Jakuszyce      (Karksthal, Jakobsthal, Jakuszec)

Stacja 4 klasy wybudowana 01.10.1902 na 37,111 (do 1945 r. 40,61) km. linii Dębowa Góra – Granica Państwa - Korenov  na wysokości 886 m npm.  Wg. niemieckich map geodezyjnych linii z 1903 roku stacja posiadała 1 tor główny zasadniczy, 1 tor główny dodatkowy i 1 tor boczny ładunkowy a ponadto: budynek dworca, poczekalnię, magazyn towarowy, szalet, 2 perony, plac ładunkowy, rampę boczno-czołową, wagę wagonową ,skrajnik, żurawie wodne. Po 1945 roku funkcjonowała jako przystanek z ładownią. Po zawieszeniu ruchu osobowego przemianowana na bocznicę szlakową gdzie ładowano kruszywo z pobliskich kamieniołomów. Na stacji ładowano bloki granitowe, kruszywo z kopalni „Stanisław” oraz drzewo. Ostatni  skład załadowano 02.12.1998 roku.  Dopiero w 2010 roku po odbudowie linii  ponownie otwarta dla ruchu osobowego jako przystanek z mijanką. Obecnie jest tam 1 tor główny zasadniczy, 1 tor główny dodatkowy, peron i wiata. Brak semaforów obsługi.

 

Nowy Świat       (Neuwelt)

Mijanka oraz ładownia wybudowana 01.10.1902 na 42,100(do 1945 r. 45,60) km. linii Dębowa Góra – Granica Państwa - Korenov  na wysokości 779 m npm.  Był tam 1 tor główny zasadniczy, 1 tor główny dodatkowy, tor ładunkowy przy rampie, tor oblotowy,  nastawnia i rampa boczna. Ładowano tam drzewo. Od lat 60-tych nieczynna. W 2010 roku podczas odbudowy linii zlikwidowana.

 

Harrachov  (Strickerhäser, Tkacze)

Stacja 4 kl. wybudowana 01.10.1902 na 44,20 (do 1945 r. 47,80) km. linii Dębowa Góra – Granica Państwa - Korenov  na wysokości 740 m npm.  Stacja posiadała 1 tor główny zasadniczy, 1 peron, budynek dworca, i szalet. W latach 1913-14 wybudowano drugi tor, magazyn i plac ładunkowy. Ładowano tam drzewo.  Po 1945 roku funkcjonuje jako przystanek. Do roku 1958 ostatnia polska stacja na tej linii. Po regulacji granic stacja jest własnością Czech i nosi nazwę Harrachov.

 

Korenov       (Grünthal, Polubny, Polaun)

Stacja 4 klasy wybudowana  w 1902 roku na 48,90 (do 1945 r. 52,40) km. linii Dębowa Góra – Granica Państwa - Korenov  na wysokości 700 m npm. Do 1958 roku stacja graniczna. Stacja posiadała 1 tor główny zasadniczy, 2 tory główne dodatkowe,  7 torów bocznych do magazynu, placu ładunkowego, ładowni kruszywa i lokomotywowni, a ponadto: budynek dworca, magazyn towarowy, szalet, 2 perony, nast. wykon. Od strony Harrachova,  lokomotywownia z obrotnicą, wieża wodna, żurawie wodne, plac ładunkowy, urządzenie do załadunku materiałów sypkich.  Na stacji jest muzeum poświęcone linii Tanvald – Harrachov.